Als ik geen navulflessen vloeibare handzeep meer wil kopen, wat is dan het alternatief? Een zeepje op de wastafel geeft zo’n smurrie. Ik ben wel verknocht aan het pompje, want hygiënisch, handig in gebruik. En dus struin ik het internet af naar recepten voor vloeibare zeep. Die zijn er in ruime mate te vinden. Ik schaaf een zeepje die ik nog heb, strooi dit in het kokende water en roer af en toe in het heerlijk ruikende sopje. Verhouding: 40 gram in 1 liter water. Af laten koelen en, even geduld a.u.b., na een uurtje of 8 in het pompje gieten. Het is te eenvoudig voor woorden.
Wat ik merk is dat ik nog zoekende ben naar de juiste verhoudingen. De zeep is nog te vloeibaar waardoor het iets te enthousiast de wereld in sproeit. Als het na 8 uur nog niet dik genoeg is, laat ik het geheel nog wat koken in een pan zonder deksel zodat het wat kan indikken. De ruimte wordt gevuld met een heerlijke zeeplucht. Voortaan begin ik met iets minder water 500/750 ml water op 40/50 gram zeep.
Het blijft nog een beetje experimenteren, spelen met zeepjes en water, hoe leuk kan het zijn? Het belangrijkste voor mij op dit moment is dat het werkt. Dat ook deze plastic flessen geskipt kunnen worden. De laatste navulfles die ik nog heb vul ik nu met eigengemaakte vloeibare handzeep. Wat ik daarbij nog bedenk is dat je deze vloeibare zeep natuurlijk ook prima onder de douche kunt gebruiken voor bijvoorbeeld na het sporten. Een lege fles daarvan bewaren en vullen. Twee voor de prijs van één zeepje.