stil

het virus is net één groot Pasen, voor wie ’t verhaal kent, ga maar na

het laatste maal genoten samen, de kruistocht en nu stil

aan het kruis genageld, de mensheid, zonder oordeel schuld, likt haar wonden in de spelonk

binnen de mazen van het net gevangen, wachtend op wat komen gaat, Covid-19, Pasen ’20 eeuwen onderweg

naar wat, naar wie, naar hoe, waartoe?

met passie wordt ons lot bezongen en van commentaar voorzien de beelden kijken ziende blind

wie schuift de steen weg van het hart? wie staat er op en wandelt? legt de oude mantel af, het mysterie tegemoet?

en nu stil

wacht

nog even

het nieuwe leven leven