“Als alles al is gezegd, begin dan met iets te doen” De Geluksvogel
Plastic Free July – be part of the solution, is voor de 8e keer op rij wereldwijd van start gegaan. Kan ik aan de hand van het Alfabet deze maand in het kort beschrijven hoe het vermijden van onnodig plastic, zeg maar Afval, mijn leven meer op de kop zet dan voorzien? Laat ik een poging wagen. Het A(l)f/va(l)bet.
Te beginnen bij het Afval. Daar is er nogal wat van. Sterker nog. Alles is er al. Wat ik merk in gesprekken hierover is dat mensen zich vaak gaan verontschuldigen, terwijl een Aanval absoluut niet de intentie is. Blijkbaar ligt het onderwerp gevoelig. Sterker nog, hoe dichterbij het komt hoe ongemakkelijker het wordt. Want wat doe ik zelf bijvoorbeeld als de Auto het begeeft? Zwaai ik hem voorgoed uit en zoek ik een Alternatief? Na lang wikken en wegen wordt het een nieuwe tweedehandse, kleiner, zuiniger en dus beter voor het milieu. Maar toch. Het voelt een beetje als vals spelen, jezelf een vegetariër noemen die vlees eet.
Een plan van Aanpak heb ik niet. Ik begin gewoon ergens. Ik moet denken aan het burgerinitiatief m.b.t. Aanhaken en verbinden. Ik verbind me deze keer met het onnodige plastic. Je kunt wachten tot er iets gebeurt, maar je kunt ondertussen ook zelf dingen laten gebeuren. Alles maakt deel uit van een groter geheel en door een deel daarvan aan te pakken, verander je ook iets in het groter geheel. Afval verminderen blijkt één grote oefening in Aandacht. Met Aandacht leven m.b.t. de Aarde doet mij beseffen dat ik toch wel een aardig eindje van de natuur ben Afgedwaald. Soms kom ik een paar stapjes in de buurt, soms ben ik weer terug bij Af(val). Een kwestie van een lange Adem.
