Het moment dat ik mijn onderzoek start om het plastic in ons huis terug te dringen… én het moment dat ik vervolgens in de supermarkt mijn boodschappen wil doen… Plastic ‘all around the place’. Je kunt het zo gek niet bedenken of het zit in plastic. Waar te beginnen? De waspoeder die ik altijd bij de Aldi koop zit ineens weer in een plastic verpakking. Dat begint al goed. Even bij neefje Lidl kijken dan. Daar blijkt een grootverpakking nog in karton verkrijgbaar. Yes! Witlof , winterpeen en mandarijnen uit de aanbieding neem ik op de route mee. De winterpeen los in de hand, de witlof in plastic folie en de mandarijnen hangend in een plastic net.
Een andere dag, begin maart, stap ik op de fiets richting de markt in het centrum van de stad. Het is nog lekker vroeg en betrekkelijk rustig. De marktkooplui warmen zich handenwrijvend bij hun straalkacheltjes op. Mijn doel: kruiden kopen. Loop eerst eens over de hele markt. Kijk.., luister.., ruik.., voel.., proef.., hmmm.., wat is dit een fijn begin van de dag. Een feestje voor de zintuigen. Ik besluit ter plekke een maandje naar de markt te gaan, kijken hoe ver ik kom. Kan ik mijn boodschappen hier kopen zonder plastic verpakkingen? Is de markt goedkoper dan de supermarkt? Hoeveel tijd kost me dit? ‘Mijn’ supermarkt zit letterlijk om de hoek. Alles in de kar, op rolletjes naar huis, uitladen, karretje weer terug en klaar is kees. Welke moeite moet ik doen voor de dagelijkse boodschappen? Is het vol te houden en ook hier: blijft het leuk en betaalbaar? En hoe zit het met de kwaliteit? Is een koopje op de markt ook echt een koopje of blijkt het duurkoop? Dat je van de 10 mandarijnen er gelijk 3 in de biobak kunt kieperen? Dit moet in de loop van de tijd blijken. Los daarvan, met mandarijnen van de supermarkt gebeurt me dit ook weleens. En wat als het pijpenstelen regent? Stap ik dan ook op de fiets of ga ik overstag voor de winkelkar om de hoek? Veel vragen waarvan ik benieuwd ben naar de uitkomst.
Deze eerste keer kost het me in het totaal een half uurtje inclusief het fietsen. Gelijk dus ook even wat lichaamsbeweging meegenomen. En frisse lucht. De kruidenkraam is een ware kleur- en geursensatie. Mijn ogen en neus doen zich verlekkerd tegoed aan al dat lekkers en mijn haast smelt als sneeuw voor de zon. De kruiden gaan in een ouderwetse papieren puntzak waarop met pen de inhoud wordt gekrabbeld. Ik kan zelfs, als de kruiden op zijn, de lege zak in latere instantie weer opnieuw laten vullen. De kruidenjuwelier denkt graag met me mee. Verderop verleidt de markt me tot het kopen van verse eieren in een doosje plus mandarijnen en citroenen die elk kant en klaar in een plastic tasje zitten. Dat dan weer wel. Verkenning van de markt zullen we maar zeggen. Ik zie mogelijkheden.