Wat tot nu toe voor mij werkt is het volgende. De spullen die ik nog heb maak ik op. Tegen de tijd dat de bodem in zicht komt, doe ik onderzoek naar een alternatief zonder plastic. Het internet staat vol recepten en DIY’s. Zelfs zo veel dat je gemakkelijk door de bomen het bos niet meer ziet. Voor mij geen hogere wiskunde: ik zoek zeg maar de grootste gemene deler en ga ervan uit dat dat dan waarschijnlijk het beste werkt. Dat probeer ik dan uit en als het me lukt wordt het een blijvertje. Hoe zit dat met eten? In plastic verpakte koekjes koop ik niet meer en wat doe ik dan met ‘het koekje bij de thee?’ Door de recepten voor vla en mayonaise, ga ik wat goo(g)/(ch)elen met eiwitten en eidooiers en ontdek ik verrassende koekjes. Een aantal smakelijke recepten op een rij.
Vanillevla: 900 ml. melk met een stukje van een vanillestok (open snijden, merg eruit schrapen en stokje + merg in de melk) aan de kook brengen. In een glazen kom 100 ml. melk, 75 gram suiker, 40 gram maizena en als laatste 4 eidooiers handmatig mixen met een garde. Als de melk bijna begint te koken, stokje eruit halen. Beetje warme melk aan het mengsel in de glazen kom toevoegen. Vervolgens dit geheel toevoegen aan de warme melk in de pan en nog even laten koken tot de gewenste dikte. Tot slot terug in de glazen kom en meteen afdekken met een deksel of bord. Tenzij je gek bent op een vel. Voor chocoladevla voeg ik nog 50 gram cacaopoeder toe. Op de site van Rutger Bakt zijn ook nog de varianten voor karamelvla, hopjesvla, bitterkoekjesvla en stracciatellavla te vinden. De vla is (h)eerlijk, en om te maken een fluitje van een cent. Een vanillestok is behoorlijke prijzig en dus gebruik ik kleine stukjes ervan. Door ze in een potje met gewone suiker te bewaren, maak ik tegelijkertijd vanillesuiker, dat is pas echt een eitje.
Mayonaise: 1 ei (kakelvers!), 2 theelepels mosterd, 1 eetlepel citroensap, 1 eetlepel azijn, peper, zout, en 300 ml. milde olie in schone glazen pot doen (bijvoorbeeld van augurken) waar de staafmixer in past. De staafmixer op de eidooier zetten en mixen, te beginnen op de bodem. Als het ei gaat binden met de mosterd de staafmixer al mixend héél langzaam omhoogtrekken. Blijven mixen totdat alle olie opgelost is. Variaties mogelijk met yoghurt, knoflook, honing etc. naar keuze. Ik gebruik zelf rijstolie, maar zonnebloemolie of een milde olijfolie kan ook. Circa twee weken houdbaar.
Kokoskoekjes 10 stuks: 2 eiwitten stijfkloppen. 80 gram kokosrasp (kruidenjuwelier op de markt) erdoor roeren met een lepel. Vervolgens 1 eetlepel kokosolie en 3 eetlepels honing er goed door mengen. Met twee eetlepels een soort van ovaaltje maken en deze op de met bakpapier beklede bakplaat vleien. Evt. een klein stukje chocola op de koekjes leggen of na het bakken de koekjes met vloeibare chocola bestrijken. 12 min. in de oven op 175 graden.
Maizenakoekjes 30 stuks: 3 eidooiers, 30 gram suiker, 8 gram vanillesuiker, 65 gram roomboter (kamertemperatuur) en 35 ml. zonnebloemolie mixen met de staafmixer. Hieraan 150 gram maizena en een halve theelepel bakpoeder toevoegen. 15-20 minuten in de oven op 170 graden, af laten koelen en dippen in 150 gram gesmolten chocolade (au bain marie) en vervolgens dit weer dippen in fijne stukjes cornflakes (blender) of iets ander krokants wat je lekker vindt, pinda’s bijvoorbeeld. De koekjes smaken een beetje als bokkepootjes.
Kattetongen 50 stuks: 100 gram roomboter (kamertemperatuur) mixen (staafmixer) met 100 gram poedersuiker, 8 gram vanillesuiker en een snufje zout. Hierna twee eiwitten door dit mengsel mixen en vervolgens de bloem met een spatel handmatig erdoor roeren. Tot slot het geheel in een spuitzak deponeren (is nog wel even een dingetje) en op naar de grande finale: Op twee bakplaten (met bakpapier) strepen van 5 tot 7 centimeter maken op voldoende afstand van elkaar. In de voorverwarmde oven (200 graden) schuiven en 5 tot 6 minuten bakken. Er even bij blijven voor het juiste resultaat, want zodra de randen beginnen te bruinen mogen ze eruit. Twee eiwitten, vijftig koekjes! En, zoals het spreekwoord dan luidt: Als katten muizen, mauwen ze niet.
Stap voor stap ban ik zo steeds meer plastic uit het huis. Er is nog genoeg over, daar niet van. Maar door steeds één ding aan te pakken en die in de herhaling te gooien, lukt het op zo’n manier dat er een nieuwe gewoonte ontstaat. Een kwestie van geduld en een eitje.
