Plastic Free July is begonnen, voor de zevende keer op rij. Een wereldwijde manifestatie die elk jaar groeiende is: https://www.plasticsoupfoundation.org/2018/07/zevende-jaargang-plastic-free-july/ Hier kun je tips vinden en zelf de uitdaging aangaan je plastic verbruik te verminderen.
Ik herinner me de oude afvalemmer nog die bij ons achter het huis stond tot rond 1984. Dat is ongeveer 35 jaar geleden. Na de afvalemmer kwamen de vuilniszakken en na de vuilniszakken de afvalcontainers en zo meer. Wat mij intrigeert is dat het eigenlijk helemaal nog niet zo verschrikkelijk lang geleden is dat één afvalemmer per week afdoende was. Ongeveer één gevulde vuilniszak. Dat geeft te denken.
Ik onderzoek hoe het is om een maand lang niets te kopen. Zolang ik niet naar een winkel ga (behalve dan voor levensmiddelen) is er niets aan de hand. Kom ik in een winkel of loop ik door de Kringloopwinkel dan wordt het een stuk lastiger. Ik merk hoe snel ik toch iets mee wil nemen omdat het leuk is, handig of goedkoop. Maar ik houd me aan mijn afspraak. Deze maand niets kopen. In de Kunsthal in Rotterdam loop ik na mijn bezoek door de museumwinkel. Uit elk museum neem ik meestal een paar mooie kunstkaarten mee. Ik weersta de verleiding. Waar ik naderhand toch stiekem een beetje spijt van heb.
Wat ik ook tegenkom: verjaardagen. Oeps, hoe doe ik dat? Voor mezelf niets kopen, oké, maar om nou met lege handen op een verjaardag aan te komen? Het doen met wat ik heb. Ik vind nog leuke dingen onder eigen dak die ik al eens gekocht had en waar ik zelf niets meer mee doe. Een bonnetje of geld geven kan natuurlijk ook. Of zelf iets maken. Dat laatste moet ik echt even plannen, want om iets leuks te maken dat kost even tijd. Zo maak ik van een tapijtkoker een attribuut waar alle opladers in/aan kunnen hangen. Ik hoef er de deur niet voor uit. Het kost me 4 uren om dit te maken en beleef er erg veel plezier aan. Kaarsen, een shawl…. Tijd en aandacht voor de persoon in kwestie. Mindfulness optima forma.
‘Trouble in Paradise’ Collectie Rattan Chadha gezien in Kunsthal te R’dam
Als de maand om is, merk ik dat ik helemaal niet zo veel zin meer heb om spullen te kopen. Waar het kan, probeer ik het te doen met dat wat er al geproduceerd is, te vinden bij De Kringloopwinkel of tussen ‘afvalmateriaal’. Als ik de opdracht krijg een bruggetje te versieren voor een bruiloft vind ik in huis nog wat schuimfolie. Dit is regenbestendig, plooibaar en zeer decoratief. Maar niet genoeg voor een bruggetje van 7 meter, dus ga ik een aantal winkels bij langs om te vragen of zij hier nog restanten van hebben die ze weggooien. Het winkelpersoneel is zeer welwillend, maar bij de meeste winkels hebben ze alleen doorzichtig plastic. Uiteindelijk vind ik het schuimfolie. Harten, rozen, ballonnen en touw betrek ik bij de Kringloop. Voor een roze accent heb ik zelf nog een oud plastic tafelkleed en ik kan aan de slag. Blij met het resultaat: harten voor het bruidspaar met hart voor de natuur.
