Met onregelmatige regelmaat zwem ik bij het Stadsstrand nu voor het vierde jaar op rij. Momenteel is het water 11 graden en dat is best weer wennen na de warme zomer. De dagen korter net als het baantje om te zwemmen. De kleding dikker en telkens weer een kledingstuk toevoegen om na de koele duik zoveel mogelijk warmte vast te houden. De weerstand groter, zowel om de kou te trotseren als een toenemende gezondheid vanwege diezelfde kou. Benieuwd hoe lang ik het dit jaar volhoud en of ik het aandurf bij sneeuw en ijs te gaan ‘dippen’.
In de afgelopen jaren heb ik de ‘badjassenclub’ leren kennen: een aantal vrouwen die vanaf huis in de badjas naar het Stadsstrand slipperen om daar hun baantjes te trekken. Diezelfde vrouwen zijn ook niet te beroerd om in hun vrolijke kledij afval te rapen om zo de buurt van het Stadsstrand netjes te onderhouden. En ze blijken nog veel meer te doen. Ik kom tijdens het prikken met ze in gesprek en ontdek dat ze wonen in de Ebbingehof, een samenlevingsvorm voor senioren. Ze vertellen er goedgemutst en vol enthousiasme over, maar – weinig tijd, want zometeen een interview met de Volkskrant. Mijn interesse is gewekt. Wat leuk om op zo’n manier het ouder worden invulling te geven, een Blue Zone optima forma. En ik bedenk me dat de term ‘Hofdames’ de lading van deze inspirerende groep vrouwen in alle opzichten beter dekt.


De Blue Zone is in Groningen geen onbekend begrip. In de afgelopen jaren hebben diverse partijen zich gebogen over de mentale gezondheid als belangrijk onderdeel van het gezond ouder worden. ‘Healthy Ageing’ is de populaire term die daarbij opgevoerd wordt. Mijn verbazing is dan ook groot als ik via via geruchten verneem dat het Stadsstrand gaat verdwijnen. Student en Stad maakt zich hard voor het behoud van deze unieke plek door het opstellen van een petitie. Regelmatig tref ik trouwens studenten en jongeren die dagdagelijks een verkoelende duik nemen om de dag gezond en fit te beginnen. Het openwaterzwemmen is bij alle leeftijdsgroepen in trek.
Niet alleen Student en Stad uit haar zorgen over de plannen van de Gemeente Groningen. De grote groep openwaterzwemmers maakt zich hard voor het waarborgen van de ecologie, de waterkwaliteit, de rust en het open water. Met een opgestelde Zienswijze doet deze groep aanbevelingen aan de Gemeente Groningen t.b.v. dit stuk gebiedsontwikkeling. De Zienswijze vestigt de aandacht op ruimte voor stilte, natuur, schoon water en gezonde beweging en bevat ideeën voor de verbetering hiervan. De zwemmers zien de aanbevelingen graag opgenomen in de voorgenomen plannen voor dit gebied.
Ik wil graag buiten blijven zwemmen in nog een beetje ‘rommelige’ natuur met schoon en stromend water. Water dat oorspronkelijk afkomstig is uit Drenthe als ik het goed heb. En dát midden in de stad Groningen. Sommige dingen in het leven zijn zo kostbaar dat je ze moet koesteren en je kosten noch moeiten moet sparen om het goede te behouden. In dit geval is het bijna te mooi om waar te zijn: juist door het natuurgebied te sparen worden ook veel kosten en moeiten gespaard. En dat is weer fijn meegenomen in de Gemeentelijke portemonnee.
Wat hebben de dieren ons te vertellen? Wie vraagt hen waar zij behoefte aan hebben? Wat is hun stem in dit verhaal, hoe kunnen zij kleur bekennen? Het woord is aan o.a. de meeuw, de zwaan, de meerkoet, de vis, de aalscholver, de eend en de reiger, de eigenlijke bewoners van het water en haar omringende natuur. Ik kijk de indrukwekkende aalscholver vandaag nog maar eens diep in zijn smaragdgroene ogen. Vanaf de paal houdt hij mij ongemerkt in de gaten. En wat te denken van de ijsvogel, een beschermde inheemse vogelsoort? Een medezwemmer vertelt mij dat ze kort geleden deze bijzondere blauwe vogel in het riet heeft gespot. Een niet te missen kleur. Dat moeten we ook niet willen. Over Blue Zone gesproken.

