huishouden 2.0.2.0.
“He who knows that enough is enough will always have enough” Lao Tzu
‘Hoe gaan we dit uitleggen’ luidt de titel van het boek van Jelmer Mommers.
Huisvrouw was vroeger nog een vak. Ik duik een leerboek van mijn moeder op: Waschbehandeling, Practische Handleiding voor de Huisvrouw, die zij moet hebben bestudeerd tusschen 1940-1945. Zeep maken was een ambacht en vlekken verwijderen een kunst in de tijd van de tobbe en de teil.
Tradities en gewoontes zijn zaken die voelen als een oude jas aan een oude kapstok. Aangenaam, behagelijk en een vertrouwde plek. Vroeger was niet alles beter, maar de kennis van toen verdient zeker een nieuwe outfit en een nieuw verfje. In deze tijd is er behoefte aan Heldere lucht, zowel letterlijk als figuurlijk. Helder water ook. In Venetië blijkt er weer vis te kunnen zwemmen in de wateren zonder toeristen. Tegelijkertijd bevuil ik mijn eigen water met chemicaliën zonder dat ik er ook maar een moment van wakker lig. Als het als zwemwater in mijn eigen achtertuin zou vloeien, zou ik er mijn pootje nog niet in willen baden. En vraag ik me steeds vaker af, Hoe deden ze dat vroeger en kan dat ook in een nieuw jasje? Huishouden 2.0.2.0. om zo maar te zeggen. Halveren is ook een optie. De vaatwas kan met een half blokje, een theezakje kan door de Helft en de aanbevolen Hoeveelheid vlees in een recept is met een fractie daarvan net zo smakelijk. De Hooikist in het nieuwe jasjes van de Hooimadam zorgt voor meer dan een Halvering van de kooktijd.
Honderd kilometer begin ik te rijden in de tijd dat deze limiet door de overheid nog niet gesteld is. Het is niet dat ik niet van Hard rijden houd. Maar het is een goede besparing voor het milieu en de portemonnee, zeg maar meters maken met kilometers. En dus besluit ik het maar eens uit te proberen. Veel auto’s rijden mij voorbij. Maar dat is, hoe hard je ook rijdt, een gegeven weet ik. Er zijn altijd automobilisten die harder willen rijden dan de aangegeven snelheid. Zelf rijd ik nooit harder dan mijn beschermengel kan vliegen. Ondertussen zit ik met honderd km/uur een stuk relaxter achter het stuur. Niet steeds hoeven inhalen, opletten, kijken en weer terug naar de rechterbaan. Het leven gaat letterlijk een stukje langzamer aan je autoraam voorbij en ik heb meer ruimte om van de omgeving te genieten. Zo wil ik wel Honderd worden.
In het Heden zo leven dat je de toekomst naar je toe laat komen. Dromen, voor ogen hebben waar het naar toe moet en doen alsof het er al is, al is het misschien anders dan je dacht. Want ja, hoe ga ík het uitleggen? Ik ben geen Heilige, maar beter ten Halve gekeerd dan ten Hele gedwaald. Dromen planten, er licht op laten schijnen en water geven. Een hele Hoop, want daar kun je nooit genoeg van hebben.
