stil
het virus is net één groot Pasen, voor wie ’t verhaal kent, ga maar na
het laatste maal genoten samen, de kruistocht en nu stil
aan het kruis genageld, de mensheid, zonder oordeel schuld, likt haar wonden in de spelonk
binnen de mazen van het net gevangen, wachtend op wat komen gaat, Covid-19, Pasen ’20 eeuwen onderweg
naar wat, naar wie, naar hoe, waartoe?
met passie wordt ons lot bezongen en van commentaar voorzien de beelden kijken ziende blind
wie schuift de steen weg van het hart? wie staat er op en wandelt? legt de oude mantel af, het mysterie tegemoet?
en nu stil
wacht
nog even
het nieuwe leven leven
