“If one person dreams alone… It is only a dream. When many people dream together… It is the beginning of a new reality“
Friedensreich Hundertwasser
Uitgaand van het principe dat alles er al is, heb ik met behulp van aanwezige voorraden van mijzelf, familie, bekenden en van Mamamini Mondkapjes kunnen maken voor de zorg. Het gevoel toch iets te kunnen betekenen, iets te proberen. Ook draag ik zelf de eerste tijd een Mondmasker als ik naar de winkel en naar de Markt ga, al bevalt het me niet en voel ik me een soort van eenling in de Massa. Een gesprek voeren zonder Mimiek is als het eten van een ei zonder zout. Proeven kan trouwens sowieso niet en ruiken idem dito.
Waarom ga ik eigenlijk nog maar naar de Markt? Het was natuurlijk al veel langer in mij gaande. Mijn onvrede met de consumptiemaatschappij waarin wij leven. En ik deed net als iedereen zoveel Mogelijk om de schade te beperken: afval netjes scheiden, plastic flesjes hergebruiken en dat soort werk. Misschien kwam het door de MSC Zoe. De Milieuramp die zich voltrok op zee en strand nog maar goed één jaar geleden. Heel veel plastic kwam in de Noordzee terecht en een een deel daarvan spoelde aan op de Waddeneilanden. Zo’n 342 containers goed voor zo’n 3 miljoen kilo afval. Dat kun je vergelijken met zo’n 6000 mensen die hun afval van een heel jaar (gemiddeld zo’n 500 kg per jaar/persoon (CBS)) in één keer overboord gooien.
En ik vraag me af, wat het in werkelijkheid betekent als ik geen onnodig plastic Meer wil, te beginnen bij geen zakjes en bakjes meer in huis halen. Misschien als Mosterd na de Maaltijd, dit is immers niet een probleem van de laatste tijd. Wel wordt steeds inzichtelijker wat onze Manier van leven met onze planeet doet. En ik leg een actief soort van Mindfulnes aan de dag waarvan het werk nog steeds in uitvoering is. Ik haal Meer uit Minder en Minderen doe ik steeds Meer.
Ik bedenk me dat het woord Moeite voor mij de sleutel is tot Motivatie. Moeite hebben met het afval wat wij produceren. Het de Moeite waard vinden om hier verbetering in aan te brengen. En dan Moeite doen om alternatieven te bedenken, zelf dingen te Maken. Merken dat dat de Moeite waard is. En dat er veel meer Mensen zijn die dit de Moeite waard vinden. Niet Moeilijk toch? Voor je het weet wordt dit het tijdperk van het ‘nieuwe Maakbaar’. Wat op Micro niveau Mogelijk is, kan uitgroeien tot een Macro Manifestatie.
